گزارش سالانه سرکوب رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران در ایران؛ سال ۲۰۲۴

سال ۲۰۲۴ میلادی، سالی پر از رویدادهای چالش‌برانگیز و...

بررسی شاخص‌های آزادی مطبوعات در ۱۰۰ روز نخست ریاست جمهوری مسعود پزشکیان

این گزارش، پژوهشی درباره وضعیت شاخص‌های آزادی مطبوعات در...

گزارش شش ماهه سرکوب رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران در ایران؛ سال ۲۰۲۴

گزارش سرکوب رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران در شش ماهه اول...

رضا ولی‌زاده، روزنامه‌نگار زندانی، بار دیگر اعتصاب غذا کرد

رضا ولی‌زاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین و خبرنگار سابق رادیو فردا، در اعتراض به خودداری مقامات امنیتی از تحویل مدارک شناسایی رسمی او، از صبح روز شنبه، ۱۷خرداد۱۴۰۴ (۷ژوئن۲۰۲۵) دست به اعتصاب غذا زده است.

بر پایه گزارش رسیده به دفاع از جریان آزاد اطلاعات (DeFFI)، سازمان اطلاعات سپاه در اقدامی فراقانونی با عدم تحویل مدارک شناسایی رضا ولی‌زاده به خانواده‌اش، مانع از صدور وکالت‌نامه از سوی این خبرنگار زندانی شده است. این اقدام سازمان اطلاعات سپاه موجب شده است که او درگیر مشکلات حقوقی و بانکی در پراگ، پایتخت جمهوری چک و محل اقامت سابق رضا ولی‌زاده، شود و خانه‌‌اش در این شهر، در معرض مصادره توسط بانک قرار گیرد.

به گفته نزدیکان این خبرنگار پیشین رادیو فردا، سازمان اطلاعات سپاه ابتدا به مدت سه ماه مانع از صدور وکالتنامه شد و اکنون نیز ماه‌هاست که با خودداری از  تحویل شناسنامه این زندانی به خانواده‌اش مانع از انجام امور مربوط به ترجمه و ارسال وکالتنامه به شهر پراگ می‌شود.

رضا ولی‌زاده، روزنامه‌نگار ایرانی-آمریکایی و خبرنگار سابق بخش فارسی رادیو اروپای آزاد (رادیو فردا) است. رادیو فردا پیش‌تر اعلام کرده بود، آقای ولی‌زاده، در نوامبر ۲۰۲۲، همکاری خود با این رسانه را پایان داد، پس از مدتی ادامه اقامت در خارج از ایران به این کشور بازگشت و نهایتا توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد.

در پرونده رضا ولی‌زاده، موارد متعددی از نقض حقوق این روزنامه‌نگار ثبت شده است. او مدت‌ها پس از بازداشت از دسترسی به وکیل محروم بود، در دوران تحقیقات مقدماتی -که ماه‌ها به طول انجامید- از ملاقات و یا تماس تلفنی با خانواده‌اش منع شد، طی این مدت، حبس در سلول انفرادی را تجربه کرد، طولانی شدن حبس در سلول انفرادی و وادار شدن به انجام مصاحبه تلویزیونی از مصادیق اعمال شکنجه روانی بود، دادگاه بدون رعایت قواعد دادرسی عادلانه، در نبود هیات منصفه و به‌شکل غیر علنی اقدام به صدور ۱۰ سال زندان علیه او کرد و در دوران بازداشت موقت و بعد در بند ۸ زندان اوین در شرایط غیر انسانی نگه داشته شد.