رضا ولیزاده، روزنامهنگار ایرانی-آمریکایی و متهم سیاسی محبوس در زندان اوین، تحت فشار بازجویان وادار به مصاحبه تلویزیونی (اعترافات اجباری) شد.
بخش فارسی صدای آمریکا، با انتشار این خبر، به نقل از نزدیکان رضا ولیزاده نوشت: «این مصاحبه اجباری روز دوشنبه سوم دیماه (۲۳دسامبر) توسط بازجو-خبرنگارها در ساختمان قوه قضاییه انجام شده است. او افزود که پیش از آن، رضا ولیزاده به سلمانی برده شد و نیروهای امنیتی پس از اصلاح موی سر و تراشیدن ریش، او را به روابط عمومی قوه قضاییه منتقل کردند.»
به نوشته صدای آمریکا، رضا ولیزاده در تماس تلفنی با خانوادهاش گفت: «بازجو خبرنگاران ماسک بر صورت داشتند اما مشخص بود که سابقه چنین اقدامی را داشتهاند و برای مردم شناخته شده هستند». رضا ولیزاده همچنین با تاکید بر اینکه «از به زبان آوردن سخنان مورد نظر آنها (بازجویان) خودداری کرده است»، نگرانی خود را از انتشار تقطیعشده گفتههایش اعلام کرد.
وادار کردن متهمان و زندانیان سیاسی در ایران به انجام مصاحبه تلویزیونی (اعترافات اجباری)، مصداق اعمال شکنجه روانی است. در پروندههای متعددی نیز بازجویان در ایران برای مجبور کردن بازداشتشدگان به انجام اعترافات اجباری، از انواع شکنجههای جسمی استفاده میکنند.
در پرونده رضا ولیزاده، موارد متعددی از نقض حقوق این روزنامهنگار ایرانی-آمریکایی ثبت شده است. او مدتها پس از بازداشت از دسترسی به وکیل محروم بود، در دوران تحقیقات مقدماتی -که ماهها به طول انجامید- از ملاقات و یا تماس تلفنی با خانوادهاش منع شد، طی این مدت حبس در سلول انفرادی را تجربه کرد، طولانی شدن حبس در سلول انفرادی و وادار شدن به انجام مصاحبه تلویزیونی از مصادیق اعمال شکنجه روانی بود، دادگاه بدون رعایت قواعد دادرسی عادلانه، در نبود هیات منصفه و بهشکل غیر علنی اقدام به صدور ۱۰ سال زندان علیه او کرد و در دوران بازداشت موقت و اکنون در بند ۸ زندان اوین در شرایط غیر انسانی نگاه داشته شد.